Een jeugd in de vredesbeweging
Bepaalde romans zeggen iets over een totale generatie. De generatie die opgroeide in zwaar religieuze milieus is voldoende bedeeld met de boeken van Wolkers, ’t Hart, Siebelink en recentelijk Treur. De generatie die in de jaren tachtig opgroeide, met ouders die bij de vredesbeweging zaten, kunnen sinds kort terecht bij Een soort familie van Kees van Beijnum.
De ouders van Teun en Hans zijn fanatieke zendelingen van de vredesboodschap. In de kop van Noord-Holland, op Wieringen, tussen De Haukes, Hippolytushoef en Den Oever verspreiden zij folders en gaan ze gewapend met petities langs de deuren met de ijver van Jehovagetuigen, ware het niet dat in het gezin enigszins meewarig wordt gekeken naar mensen die geloven. De familie is de hele zaterdag onderweg en hun werk wordt argwanend bekeken door de stugge bewoners die niet net als zij elke dag aan tafel praten over politiek. Dat maakt de onderlinge verbondenheid alleen maar groter: zij met hun vieren zijn pioniers in een omgeving die in dit boek vooral lijkt te bestaan uit achterdochtige, asociale, plat pratende domkoppen. (meer…)